Blijven investeren in hoogwaterbescherming
Het Hoogwaterbeschermingsprogramma (HWBP) is de grootste dijkversterkingsoperatie sinds de Deltawerken. Doel is dat in 2050 alle dijken aan de nieuwe normen voor waterveiligheid voldoen. Onder de vlag van het HWBP worden momenteel de Markermeerdijken versterkt, en binnenkort ook de Havendijk in Den Helder. Het HWBP bestaat dit jaar tien jaar en vormt het toonbeeld van hoe het Rijk en de waterschappen samenwerken aan waterveiligheid in Nederland. Die opgave wordt steeds groter en uitdagender: meer hoosbuien, vaker hoogwater afvoeren, langere periodes van droogte. Daarom gelden er gelden nieuwe, deels strengere normen.
Om in 2025 dijkversterkingsprojecten op diverse plekken in Nederland te kunnen starten, is € 1,25 miljard extra nodig van zowel de waterschappen als het Rijk. Deze projecten moeten in de periode 2030-2036 gerealiseerd worden. Hoogheemraad Langeveld: “Het is van belang van dat het Rijk en de waterschappen samen blijven optrekken en met een extra investering vaart houden in het programma, zodat de projecten die nu in voorbereiding zijn, ook echt uitgevoerd kunnen worden.”
Zoetwaterbeschikbaarheid
Op Texel lichtte hoogheemraad Beemsterboer toe hoe het eiland al lange tijd een goed voorbeeld is in de aanpak voor de problematiek rondom zoetwater. “Ruime aanwezigheid van brak water en een beregeningsverbod maakt het voor agrarische ondernemers lastig om te telen. Met het project Zoete Toekomst wordt zoetwater succesvol door drainage ondergronds opgeslagen en vastgehouden. De aanpak vraagt om innovaties en bestuurlijke keuzes. Maar vooral ook aanpassingen van watergebruikers zelf. Het project kan mogelijk ook in andere delen van Nederland een oplossing bieden.”
Waterkwaliteit
Waterschappen waaronder HHNK investeerden de afgelopen jaren veel in het verbeteren van de waterkwaliteit en blijven dat ook de komende jaren doen. Investeringen gaan onder meer naar rioolwaterzuivering. Maar als er schadelijke stoffen in het water terecht blijven komen, zijn die investeringen nooit voldoende. De waterschappen zijn dan ook voorstander van een bronaanpak: wat er niet in komt, hoeft er ook niet uit. Om dat mogelijk te maken, zijn ook de industrie, landbouw, inwoners en het Rijk aan zet. Bijvoorbeeld door regulering en toelating van stoffen. Dat geldt ook voor de kwaliteit van het water dat in de rivieren in Nederland binnenstroomt.
Op de afbeelding: om de dijk in Volendam langs Noordeinde op een veilige manier te kunnen versterken, werd er eind vorig jaar een hulpscherm van stalen damwandplanken in de grond geplaatst.
