- De beverpopulatie neemt toe. De waterschappen willen een landelijk beverbeleid waarmee beleid, protocollen en ontheffingen worden geharmoniseerd. Waterschapsgrenzen en provinciegrenzen verschillen. Ook is er tussen de provincies verschil in de beveraanpak. Daarom zijn de verschillen op dit moment te groot. Waterschap Rivierenland is een sprekend voorbeeld. Dit waterschap ligt in 4 provincies en heeft daarmee te maken met 4 verschillende protocollen.
- De provinciale protocollen zijn nog te vaak alleen vanuit natuurdoelstelling opgesteld. Er ontbreekt een bredere kijk waarin waterveiligheid en veiligheid van infrastructuur (zoals wegen of spoorwegen) worden meegenomen.
- De Unie van Waterschappen is voorstander van een zonering in iedere provincie. In ‘rode’ gebieden is de bever niet welkom vanwege bijvoorbeeld overstromingsgevaar. Waterschappen vangen en verplaatsen bevers in de rode zone, in het uiterste geval doden ze de bever als er elders geen lege territoria meer zijn. De provincies Groningen & Drenthe en Limburg hebben een dergelijke zonering al opgenomen in hun beverbeleid.