Bufferzones buiten natuurgebieden nodig
Het rapport bevestigt dat het huidige pakket onvoldoende is om structureel en geborgd natuurherstel te realiseren. Voor effectief natuurherstel is een integrale aanpak nodig, ook buiten natuurgebieden. Zonder robuuste bufferzones en samenhang tussen vernatting, waterkwaliteit, leefgebieden en stikstofreductie blijft het pakket ontoereikend. Een zone van 250 meter rond natuurgebieden is een stap, maar lost niet alle knelpunten op.
Monitoring, rolverdeling en bijsturing
Daarnaast is meer budget slechts één randvoorwaarde. Geborgd natuurherstel vraagt om een langjarige planning, monitoring en bijsturing. Ook is er een duidelijke rolverdeling tussen Rijk, provincies, waterschappen en grondeigenaren nodig, evenals de bereidheid om ruimtelijke instrumenten uit de Omgevingswet in te zetten.
Versterking gebiedsgerichte maatregelen
De waterschappen wijzen op het aanbod aan waterbeheermaatregelen die natuurherstel kunnen realiseren, met oog voor schoon water (doelen uit de Kaderrichtlijn Water), doelgericht grondbeleid en herstel van de grondwaterbalans in overgangsgebieden. Dit sluit aan bij de oproep in het rapport om gebiedsgerichte maatregelen te versterken.
Bouwsteen landbouw
Om de impasse te doorbreken hebben de waterschappen samen met IPO, LTO, NAJK en VNG de bouwsteen landbouw ondertekend, die uitgaat van een geborgde aanpak. Deze bouwsteen is een stap in de goede richting, maar aanvullende maatregelen blijven noodzakelijk.
Bouwsteen natuur
Daarom werken de waterschappen samen met provincies, gemeenten en natuurorganisaties aan een bouwsteen natuur. Om de MCEN-doelen daadwerkelijk te halen, moet er een generiek pakket aan geborgde maatregelen komen.
Toekomstbestendige aanpak
De Unie van Waterschappen blijft zich inzetten voor samenwerking met medeoverheden en gebiedspartners. Alleen samen kan worden gezorgd voor een juridisch houdbare en toekomstbestendige aanpak van natuurherstel en stikstofreductie.